Can Ses

Zihnim sussaydı eğer uyuyacaktım. Ama susmadı. Bugünlerde çenesi düştü. Benim kontrolümde değil sanki. Ayrı takılıyoruz biraz. Sanki tüm sustuklarını şimdi konuşuyor gibi. Lütfen sus artık. Başım şişti gerçekten. Telefona bakayım en iyisi. Hıh buradasın işte. Hayır hayır açmayacağım seni. Vazgeçiyorum. Yerine bırakıyorum onu. Beynime bunu yapmak istemiyorum.

Ne demişti Ayşegül hocam? Mavi ışık yok geceleri.

Peki.

Biraz da sağıma döneyim. Belki böyle uyurum. Üstümü de açayım. Soğukta uyumak iyi diyorlardı.

Kim bu konuşan? Bir dakika sessiz kalabilir misin? Lütfen. Uyumaya çalışıyorum. Yok uyuyamıyorum. Başka bir şey lazım bana. Kızım nerede? Gelmedi yanıma. Ben gideyim en iyisi? Senin şu uykucu şirinliğine bayılıyorum kızım. Bak ben uyuyamadım. Oy nasıl da tatlısın. Sana da boşta bulunup çok mama verdim sanki bugün. Bu ara ilgilenemedim seninle diye. Suç bastırmak istedim, vicdanımdaki ağırlığı atmak için yaptım sanki. Pardon kızım. Tospik göbeklim.

Yağmur devam ediyor. Ben yatarken başlamıştı. Rüzgar da hala devam ediyor. Cama serpiştirilmiş su taneleri ne de güzel duruyor.

Aaa! Karşı apartmanda da uyumayan ne çok insan var. Televizyon izliyor biri. Haber mi var? Ay ben izlemiyorum haber falan amca. İçim daralıyor.

Kaç dairenin ışığı yanıyor?

Saat kaçta uyumalıyız biz?

Neyi dert ediyoruz biz?

Neyi dert etmeliyiz biz?

Neden dert ediyoruz biz?

Yumak, sen söyle kızım. Sanırım senin yardımın iyi gelir bana. Bence sen çok yeteneklisin bu konuda. En iyisi ben kedi felsefesi kitabını okuyayım.

Romantik, orijinal, ne güzel fotoğraflar yaşadım deminden beri. Gece lambasının deftere vuran ışığı. Kalemle defterin birlikteliği. Camdaki su taneleri. Kızımın camdan dışarıyı izlemesi. Hepsi tam fotoğraflık. Ama telefon yok demiştim. Dolayısıyla zihnimle çekiyorum bu fotoğrafları, bu güzellikleri. Bu satırları da yine mavi ışıksız olması için deftere yazıyorum. Yarın dijitale geçireceğim. Aferin canım. Kendin için elinden geleni yaptın bu saatte:)

Susmayan zihin yapmışlar yahu. Vızır vızırsın bir susar mısın artık? Neyle besleniyor bu sesler?

Endişe? Kaygı? Endişeyle kaygı aynı şey mi? Pişmanlık, üzüntü. Ya hep negatif mi konuşuyorsun sen? Ne oldu diğer sesime?

-Neredesin?

-Geldim. Sen çağır, ben gelirim.

-Çağırmasan da gelsen. Ya da hiç gitmesen nasıl olur? Kal benimle. Beraber daha çok vakit geçirelim. Seviyoruz biz olmayı..

Kayboluyor diğer ses. İtiraf ettim diye mi oldu? Konuşacak bir şey kalmadı şu an. Oh be, çok şükür.

-Heey tatlı ses. Eyvah bu İbrahim Tatlıses'in bıyıklarını hatırlattı bana:)

Koca adamı bıyıklarıyla mı kodlamışım ben. Yeniden deneyeceğim bir dakika.

-Heey canım ses. Bu oldu bak. Can veren ses. Hayatta akışı kolaylaştıran o melodik ses. Şarkı söylemeyi de özlemişim. Onu fark ettim. Şarkı söyleyelim mi beraber? Rüzgar fısıldadı şu an. Onu da alalım, tamam. Sen de gel rüzgar. Beraber akışta kalalım. Sen bize yön veriyormuş gibi ol ama dümen bizde olsun. Ben seçeyim yolumu. Sen sadece yolumu kolaylaştır.

Uykusuzluk neler katıyor bana diye düşünüyorum. Bazen kitap bitiriyorum. Bu gece kafam kitapta da değil. Yazmak iyi geldi. Neymiş canım? Uyku gidince ya okuyacaksın ya yazacaksın. Ne şifalı güzel şeylersiniz siz öyle. Her daim kendimi bıraktığım bir salıncak gibisiniz. İyi ki varsınız. Kızımın kulakları online. Rüzgarı dinliyor, tetikte. Merak etme kızım, konuştuk biz. Rüzgar bizim yolumuzu kolaylaştıracak. Gereksizleri uzaklaştıracak. Değerli olanları bize getirecek. Peteğe yaslanan patilerini öpmek istiyorum can kızım. Ama öyle tatlısın ki senin şu keyfi yaşamanın daha kıymetli olduğunu düşünüyorum. Öpücüğüm bende kalsın.

Rüzgar şiddetini artırdı. Evi olmayanlar ne yapıyor acaba şu an? Rüzgar, onlara da bir destek ol lütfen. Tüm insanlığın yolunu kolaylaştırmasını istemek suç mu? Saçma mı? Yok değil bence. Ama bir şeyler hep kolay olacaksa da onun yeri bu evren değil sanki. Yok tatlım. Sen buraya dalarsan çıkmak vakit alır. Yol çalışmasına girer bu. Tek şerite düşer çıkamazsın. Kızımın uykusundan istiyorum. Hani şu gündüz dört pati havada uyuduğu şebek halindeki uykusundan.

İstanbul, sen ne zaman uyuyorsun?

Yoruldun bütün gün. Hadi artık uyku vakti. Güneşin üzeri örtülü. Dinlen ki, sabah güneşin üzerini yeniden açmaya gücün olsun.

Işığı her yere yansıt. Işığımız çoğalsın.

Hatırla.

Hep sadece bunu hatırla..